ലോകം മുഴുവന് ആരാധന നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ സ്നേഹിക്കുമ്പോഴും അലഭ്യമായ സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച് പരാതി പറഞ്ഞ പ്രണയത്തിന്റെ കഥാകാരി. സൗമ്യവും ദീപ്തവുമായ ആ സൗന്ദര്യത്തെ സ്ത്രീകള് അസൂയയോടെയും പുരുഷന്മാര് പ്രണയത്തോടെയും കണ്ടിരുന്നപ്പോഴും സ്വന്തം സൌന്ദര്യത്തെക്കുറിച്ച് അപകര്ഷതയോടെ സംസാരിക്കുന്ന വൈരുദ്ധ്യഭാവത്തിനുടമ. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുടെ മോഹഭംഗങ്ങളുടെയും ഭഗ്നപ്രണയങ്ങളുടെയും നിത്യമായ പ്രതീകം. അങ്ങനെ വിശേഷണങ്ങളൊരുപാടുണ്ട് മാധവിക്കുട്ടിക്ക്. പ്രായഭേദങ്ങളില്ലാതെ എല്ലാവര്ക്കും അനുകരിക്കാന് മാത്രം വൈവിധ്യം നിറഞ്ഞതായിരുന്നു മാധവിക്കുട്ടിയുടെ സാഹിത്യജീവിതം.
മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ ലോലതലങ്ങള് അനാവൃതമാക്കുന്ന ചെറുകഥാകാരിയും നോവലിസ്റ്റും കവയിത്രിയുമാണ് മാധവിക്കുട്ടി എന്ന കമലാദാസ്. ഹൃദയത്തിന്റെ ആഴങ്ങളില് അസ്വാസ്ഥ്യം പടര്ത്തുന്ന അനുഭവങ്ങള് സ്വന്തം രക്തത്തില് മുക്കി എഴുതിയവയാണ് അവരുടെ രചനകള്. സമൂഹമനസിലെ പ്രിയസത്യങ്ങളെയും അപ്രിയ സത്യങ്ങളെയും, സ്വസമുദായത്തിന്റെ പൊയ്മുഖങ്ങളെയും ധൈര്യപൂര്വ്വം ആവിഷ്കരിച്ചതിന്റെ പേരില് വിവാദങ്ങളില് അകപ്പെടുകയും ഏറെ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്ത എഴുത്തുകാരികൂടിയാണ് ഇവര്.
മുന്വിധികളില്ലാതെ താനേവാര്ന്നുവീഴുന്നവയെന്നു ധ്വനിപ്പിക്കുന്നവയാണ് പൊതുവേ അവരുടെ രചനകള്. സത്യസന്ധത അവയുടെ മുഖമുദ്രയാണ്. കൂടാതെ തെരഞ്ഞടുക്കുന്ന വിഷയങ്ങളിലെ അസാധാരണത്വം, മിതത്വം, കഥപറയുന്നതിലെ ലാളിത്യം എന്നിവ മാധവിക്കുട്ടിയുടെ കഥകള്ക്ക് ഒരു കരുത്തു പകരുന്നുണ്ട്. സ്ത്രീപുരുഷ ബന്ധത്തിലെ പല വശങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഭിന്നപ്രായങ്ങളുള്ളവരുടെ ദൗര്ബല്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും, രതിയുടെ ഇക്കളിപ്പെടുത്തുന്ന തീക്ഷണതയെക്കുറിച്ചും ഗൃഹാതുരത്വത്തിന്റെ സ്നേഹസ്മൃതികളെക്കുറിച്ചുമെല്ലാം അവര് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. രാജുവിന് കുപ്പായമില്ല, രക്താര്ബുദം, നുണകള്, സ്വതന്ത്രജീവികള് എന്നീ കഥകളില് ഈ ഭാവങ്ങളെല്ലാം ദര്ശിക്കാന് കഴിയും. സ്ത്രീ പുരുഷ ബന്ധത്തില് സ്ത്രീ, പുരുഷന്റെ നേര്ക്കുപുലര്ത്തുന്ന അകാരണമായ വേവലാതികള് വരെ മാധവിക്കുട്ടി തന്റെ കഥയ്ക്ക് വിഷയമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ചുവന്ന പാവാട, കുറച്ചുമണ്ണ്, പാലായനം എന്നീ കഥകളിലുമൊക്കെ മാധവിക്കുട്ടി പുരുഷനെ അനുകമ്പയോടെയാണ് ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്.
മാധവിക്കുട്ടിയുടെ കഥാപാത്രങ്ങള് അതിര്ത്തികളുടെ അതിലംഘനത്തിലൂടെ തങ്ങളെ വ്യത്യസ്തരായി ആവിഷ്കരിക്കുന്നവരാണ്. കറുത്തപെണ്ണ് എന്ന കഥയിലെ സ്ത്രീ വൃദ്ധനായ അപ്പൂപ്പനെ കഴുത്തുഞെരിച്ച് കൊന്നതിനുശേഷം കിണറ്റില് തള്ളിയിട്ട് ഒന്നുമറിയാത്തതുപോലെ മുറ്റമടിക്കുന്നു. കല്യാണി എന്ന കഥയിലെ അമ്മിണി എന്ന സ്ത്രീയെ ബലമായി പിടിച്ചുകൊണ്ടുപോകുന്നവര് അവള് പിഴച്ചവളാളെന്ന് ആരോപിക്കുന്നു. അവളുടെ ഭര്ത്താവ് അവരെ വിശ്വസിച്ച് അവളെ കൈയ്യൊഴിയുന്നു. ഇവിടെയെല്ലാം സമൂഹം നിരന്തരം നിരീക്ഷണത്തിലൂടെയും ശിക്ഷാവിധികളിലൂടെയും കാവലേര്പ്പെടുത്തിയ ലിംഗപദവി എന്ന അനുഭസ്ഥലത്തെ അധമവികാരങ്ങളുടെയും അക്രമവാസനകളുടെയും ദമനകാരിയായ ദൃശ്യം മാധവിക്കുട്ടി അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
എല്ലാവരെയും പോലെ മൃത്യുവാസന ശക്തിയായി പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന കഥകളും മാധവിക്കുട്ടിയുടെ തൂലികയില് വിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. മലഞ്ചെരുവില്, പക്ഷിയുടെ മണം, മുഖമില്ലാത്ത കപ്പിത്താന് എന്നിവയില് മരണം കാത്തിരിക്കിന്നവരെയാണ് അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. മരണത്തെ മുഖാമുഖം കാണുമ്പോള് ആര്ക്കും ഭാവി ഒരു ബാധ്യതയായി തോന്നില്ല. അത്തരമൊരു അവസരത്തില് മാധവിക്കുട്ടി എഴുതിയ അസാധാരണമായ ഒരു കഥയാണ് എന്റെ കഥ. ഇതൊരു ഭാവനാസൃഷ്ടിയാണെങ്കിലും അതില് അവരുടെ ജീവിതാംശമുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ എന്റെ കഥ മാധവകുട്ടിയുടെ ആത്മകഥയാണ് എന്ന് നിസംശയം പറയാം. മലയാള സാഹിത്യത്തിലെ തന്നെ ഒരു പൊട്ടിത്തെറിയായിരുന്നു 1973ല് പുറത്തിറങ്ങിയ ഈ കൃതി. ഒന്നുമറിയാത്ത പ്രായത്തില് വിവാഹിതയാകേണ്ടിവന്ന ഒരു സ്ത്രീയുടെ ജീവിതാനുഭവങ്ങളാണ് ഇതില് അനാവരണം ചെയ്യുന്നത്. മാത്രമല്ല മാന്യതയുടേതായ എല്ലാ മുഖംമൂടികളും അവര് പിച്ചിച്ചീന്തുന്നുണ്ടിതില്. സമൂഹത്തില് വിലക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീയുടെ സ്വത്വം വെളിച്ചത്തുക്കൊണ്ടുവരാനാണ് മാധവിക്കുട്ടി ശ്രമിച്ചത്. അതുതന്നയായിരുന്നു അവരുടെ കഥയുടെ രാഷ്ട്രീയവും. എന്റെ കഥയ്ക്കുശേഷം അവര് പൊതുമണ്ഡലങ്ങളില് നിശിതമായ സാന്നിദ്ധ്യമായി. എന്റെ കഥയ്ക്കുശേഷം എഴുതിയ വര്ഷങ്ങള്ക്കുമുമ്പ്, നീര്മാതളം പൂത്തകാലം, ബാല്യകാലസ്മരണകള്, ജാനുവമ്മ പറഞ്ഞ കഥ തുടങ്ങിയ ആഖ്യാനങ്ങളിലെല്ലാം പുതിയ കാലത്തിന്റെ വികാസം ദര്ശിക്കാം.
മലയാളത്തിലെ കഥാകാരി എന്നതിനൊപ്പം തന്നെ ഇന്തോ-ആംഗ്ലിയന് കവികളില് സമുന്നതമായ ഒരുസ്ഥാനത്തിന് അര്ഹയാണ് മാധവിക്കുട്ടി. ആ കവിതകളിലും രാഷ്ട്രീയ പ്രമേയങ്ങളാണ് സ്വീകരിച്ചിരുന്നത്. ഒരു ആമുഖം ( An itnroduction)എന്ന കവിതയില് വര്ഗീകരിച്ചും തരംതിരിച്ചും സമൂഹത്തില് ആധിപത്യമുറപ്പിക്കുന്നവരെപ്പറ്റിയാണ് പറയുന്നത്. മാത്രമല്ല ലിംഗപദവികളെ തിരസ്കരിക്കുന്ന അവരുടെ സ്വരം കവിതകളില് പ്രത്യേകിച്ച് ഇംഗ്ലിഷ് കവിതകളില് സാന്ദ്രമായ ഒരു പദാവലി നിര്മ്മിക്കുന്നുണ്ട്. ഹിജഡകളുടെ നിര്ത്തം(The Dance of the Eunuchs) എന്ന കവിതയിലും ഇവകാണാം. കൂടാതെ സമൂഹത്തില് ആക്കാലഘട്ടത്തില് അലയടിച്ച എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളെയും അവര് തന്റെ രചനകള്ക്ക് വിഷയമാക്കുകയും അതിലൂടെ തന്റെ പ്രതികരണം വിളിച്ചുപറയുകയും ചെയ്തു. ദലിത് പ്രസ്ഥാനങ്ങളോടും അവര് ഒരു മമത വച്ചുപുലര്ത്തിയിരുന്നു. അവിഭാജ്യം എന്ന കവിത സൂചിപ്പിക്കുന്നത് അതാണ്. കൂടാതെ സുഗതകുമാരിയേപ്പോലെ രാധാകൃഷ്ണ പ്രണയത്തിന്റെ ആഴവും വിവിധതലങ്ങളും മാധവിക്കുട്ടിയും തന്റെ കാവ്യത്തിന് പ്രമേയമാക്കിയിട്ടുണ്ട്.
കഥകളിലൂടെ സ്ത്രീത്വത്തിനുനേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികളെ ചോദ്യംചെയ്ത മാധവിക്കുട്ടിയുടെ നോവലുകളാണ് മാനസി, മാധവിക്കുട്ടിയുടെ മൂന്നു നോവല്ലകള്, ചന്ദനമരങ്ങള്, കടല് മയൂരം തുടങ്ങിയവ. കവിതയിലൂടെയും കഥയിലൂടെയും ലേഖനങ്ങളിലൂടെയും ഓര്മ്മക്കുറിപ്പുകളിലൂടെയും മാധവിക്കുട്ടി എന്ന തന്റെ നിരീക്ഷണങ്ങള് പങ്കുവെച്ചു. ഇന്ത്യന് സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ വര്ത്തമാന വിഹ്വലതകളെയും അഭിലാഷങ്ങളെയും ആത്മീയ അന്വേഷണങ്ങളെയും അവയുടെ ബോധസമഗ്രതയില് പ്രതിനിധാനം ചെയ്ത എഴുത്തുകാരി എന്ന നിലയില് കമലാദാസ് എന്നമാധവിക്കുട്ടിയുടെ സ്ഥാനം അദ്വിതീതമാണ്.
1932 മാര്ച്ച് 31ന് പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ പുന്നയൂര്ക്കുളത്ത് നാലപ്പാട്ട് തറവാട്ടില് പ്രശസ്ത കവയിത്രി നാലപ്പാട്ട് ബാലാമണിയമ്മയുടേയും വി എം നായരുടേയും മകളായാണ്മാധവിക്കുട്ടി ജനിച്ചത്. കമല എന്നാണ് യഥാര്ത്ഥ നാമധേയം. പതിമൂന്നാം വയസ്സില് വിവാഹിതയായി. മാധവിക്കുട്ടി എന്നത് തൂലികാ നാമമാണ്. എന്നാല് യഥാര്ത്ഥപേരായ കമലാദാസ് എന്ന പേരിലാണ് ഇംഗ്ലീഷില് കവിതകളെഴുതിയിരുന്നത്. പില്ക്കാലത്ത് ഇസ്ലാം മതത്തില് ചേരുകയും കമലാസുരയ്യ എന്ന എന്ന പേര് സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. 10-ാം വയസില് മാതൃഭൂമിയില് ആഴ്ചപ്പതിപ്പില് വന്ന കുഷ്ഠരോഗിയാണ് ആദ്യ കഥ. 1955ല് ആദ്യ കഥാസമാഹാരമായ മതിലുകള് പുറത്തിറക്കി. സമ്മര് ഇന് കല്ക്കത്ത, ദ ഡിസ്റ്റന്സ്, ഓള്ഡ് പ്ലേഹൗസ്, ബെസ്റ്റ് ഓഫ് കമലാദാസ് തുടങ്ങിയവയാണ് പ്രധാന ഇംഗ്ലീഷ് കവിതാ സമാഹാരങ്ങള്. ഇവയില് ചിലത് മലയാളത്തിലേക്ക് മൊഴിമാറ്റം നടത്തി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
വയലാര് അവാര്ഡ്, എഴുത്തച്ഛന് പുരസ്കാരം,കേന്ദ്ര-കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി പുരസ്കാരങ്ങള്, ഏഷ്യന് വേള്ഡ് പ്രൈസ്, ഏഷ്യന് പൊയട്രി പ്രൈസ്, കെന്റ് അവാര്ഡ്, ആശാന് വേള്ഡ് പ്രൈസ് തുടങ്ങി കഥയ്ക്കും കവിതയ്ക്കുമായി നിരവധി പുരസ്കാരങ്ങള് ലഭിച്ചു. 1984ല് വേള്ഡ് അക്കാദമി ഓഫ് ആര്ട്ട് ആന്റ് കള്ച്ചര് ഡി.ലിറ്റ് ബിരുദം നല്കി ആദരിച്ചു.1984 സാഹിത്യത്തിനുള്ള നൊബേല് പുരസ്കാരത്തിന് മാധവിക്കുട്ടിയുടെ പേരി നിര്ദേശിക്കപ്പെട്ടു. പോയറ്റ് മാസികയുടെ ഓറിയന്റ് എഡിറ്റര്, ബഹുതന്ത്രികയുടെ ഫൗണ്ടര് എന്നിങ്ങനെ ഒട്ടേറെ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ തലപ്പത്തിരുന്നിട്ടുണ്ട്. പൊതുതെരഞ്ഞടുപ്പില് ലോകസഭയിലേക്ക് മത്സരിച്ചു. 2009 മെയ് 31ന് മാധവിക്കുട്ടി എന്ന അനുഗ്രഹീത കലാകാരി ഈ ലോകത്തോട് വിടപറഞ്ഞു.