നളിനി ജമീലയുടെ എന്റെ ആണുങ്ങള്‍ എന്ന കൃതിയെക്കുറിച്ച് എഴുത്തുകാരനും നിരൂപകനുമായ ഇ.പി രാജഗോപാലന്‍ എഴുതിയത്‌.
നളിനി ജമീലയുടെ വ്യത്യസ്ത ജീവിതം ‘എന്റെ ആണുങ്ങള്‍‘എന്ന കൃതിയെ വ്യത്യസ്തമായ ആഖ്യാന മട്ടുകളുടെ സഞ്ചയമാക്കി മാറ്റുന്നു. വേറൊരു തരം മലയാളമാണിതില്‍. നിര്‍വ്വചിക്കാനെളുപ്പമല്ലാത്ത മൗലികതയാണ് ആ മലയാളത്തിന്. തുറസ്സും ധീരതയും നിസ്സംഗതയും ദുരിതബോധവും പ്രശ്‌നോന്മുഖതയും ഏതിനുമപ്പുറം ആത്മാഭിമാനവും കൊണ്ട് തീവ്രത നേടുന്ന ജൈവഭാഷയായി അത് താനേ പരിണമിക്കുന്നു. മധ്യവര്‍ഗ്ഗ ബോധത്തില്‍ നിന്ന് അകന്ന് ജീവിക്കുന്നതു കൊണ്ട്, തെരുവും വാഴക്കൂട്ടവും പാടവും റെയില്‍വേ 
സ്‌റ്റേഷനും ബസ് സ്റ്റാന്റും ലോഡ്ജകങ്ങളും വ്യവഹാരസ്ഥലങ്ങളായിത്തീരുന്നതു കൊണ്ട് ഉണ്ടായ വിപ്ലവകരമായൊരു സ്വതന്ത്രത ഈ ആഖ്യാനങ്ങളെ അപരിചിതമായ സര്‍ഗ്ഗാനുഭവമാക്കുന്നു. ജീവിച്ചു പോവാന്‍ കഥ ഉണ്ടാക്കിപ്പറയുകയും മാറ്റിപ്പറയുകയും ചെയ്യുന്നതിലെ വിചിത്രമായ സര്‍ഗ്ഗാത്മകതയും അതിജീവനശ്രമത്തിന്റെ ഭാഗമായുള്ള ചങ്കുറപ്പും നിരീക്ഷണസാമര്‍ത്ഥ്യവും മേളിക്കുന്ന ഇതിലെ ആത്മാഖ്യാനത്തിന് സ്വന്തമനുഭവത്തോടല്ലാതെ ഒന്നിനോടും കടപ്പാടില്ല. ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ വിവിധ അധ്യായങ്ങളില്‍ തൃശൂരിലെ കേളികേട്ട പല സ്ഥലങ്ങളും സ്ഥാപനങ്ങളും വരുന്നുണ്ട്. അവ ചേര്‍ന്ന് ഉണ്ടാകുന്ന സാംസ്‌കാരിക ഭൂമിശാസ്ത്രം അപരിചിതമായ ഒരു മറുപാഠമാണെന്നു മാത്രം. ഇതിലെ പകലുകള്‍, അതിലേറെ രാത്രികള്‍ സാ’മാന്യ’ കേരളീയത മനസ്സിലാക്കി വെച്ചവയല്ല. എന്നാല്‍ ഈ രാപ്പകലുകള്‍കൂടി അടങ്ങുമ്പോഴേ ദേശചരിത്രം യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ജനാധിപത്യപരവും സൂക്ഷ്മവും സമഗ്രവുമാകുന്നുളളൂ എന്നതാണ് നേര്.’